Aukcje OZE – co z instalacjami już działającymi?

Opinie na temat pomysłu są podzielone. Sceptycy przytaczają przykłady innych krajów europejskich, które po wprowadzeniu systemu aukcji ostatecznie z niego zrezygnowały na rzecz innch form wsparcia. Resort Gospodarki podtrzymuje jednak swoje plany i odpowiada na pytania dotyczące nowego systemu.

Mechanizm aukcyjny ma na celu wsparcie dla instalacji wykorzystyjących odnawialne źródła energii w sposób możliwie najbardziej efektywny kosztowo. Oznacza to, iż środki przeznaczane na wsparcie wytwarzania energii elektrycznej z OZE będą trafiały w pierwszej kolejności do tych wytwórców, którzy zaakceptują najniższą cenę za jednostkę energii elektrycznej, niezależnie od tego w jakich instalacjach zostanie ona wytworzona. Do realizacji założonych celów wynikających z Polityki Energetycznej Polski oraz zobowiązań międzynarodowych wymagana jest energia elektryczna a nie ilość mocy zainstalowanych. W przypadku jeśli wytwórca nie wytworzy ilości energii elektrycznej, która została określona w kontrakcie, zostaną na niego nałożone kary. Inwestor przystępujący do aukcji będzie zobowiązany do przygotowania inwestycji, która zapewni realizację zawartego kontraktu (określającego ilość wytworzonej energii elektrycznej oraz jej cenę). Wsparcie będzie przysługiwało wyłącznie dla ilości energii wygranej w ramach aukcji i określonej w kontrakcie – za energię wytworzoną ponad ustalony limit wsparcie nie będzie przysługiwało, co nie wyklucza sprzedaży tej energii elektrycznej na zasadach rynkowych.

Producenci "zielonej energii", którzy już od jakiegoś czasu działają na rynku zastanawiają się jak system aukcji będzie funkcjonował dla mocy już zainstalowanych. Zgodnie z przedstawionymi przez Ministerstwo Gospodarki założeniami, istniejący wytwórcy energii elektrycznej z OZE będą mogli otrzymać prawo do taryfy gwarantowanej poprzez udział i wygranie aukcji. Istniejące instalacje OZE zostaną objęte dedykowanym mechanizmem aukcji, niezależnym od mechanizmu aukcji dla nowych instalacji. Oznacza to, iż istniejące instalacje OZE będą konkurowały w ramach aukcji wyłącznie między sobą. Łączny okres wsparcia dla istniejących instalacji OZE nie będzie mógł przekroczyć 15 lat, co oznacza, iż jeżeli dana instalacja partycypowała w systemie świadectw pochodzenia przez okres 4 lat, po których nastąpiła wygrana aukcja, to taryfa określona w ramach tej aukcji będzie obowiązywała przez okres 11 lat. W ciągu 2 lat wytwórca energii elektrycznej z OZE będzie zobowiązany do podjęcia decyzji, czy będzie chciał uczestniczyć w aukcji. Jeżeli wytwórca nie wygra aukcji w okresie 15 lat od dnia wytworzenia po raz pierwszy energii za którą przysługiwało świadectwo pochodzenia, wówczas starci prawo do wsparcia. Dalsze, bardziej szczegółowe rozwiązania zostaną przedstawione w projekcie ustawy o OZE.

Źródło: Ministerstwo Gospodarki