Redakcja GLOBEnergia
Podziel się
Czy fotowoltaika odgrywa istotną rolę w zaopatrzeniu w energię elektryczną? W roku 2012 z systemów PV dostarczone zostało do sieci 28 TWh energii elektrycznej, co wynosi około 5,3% zużycia netto w Niemczech.
Wszystkie odnawialne źródła energii pokryły w tym czasie 25,8% tego zużycia. W dni słoneczne energia elektryczna pochodząca z PV jest momentami w stanie pokryć od 30% do 40% zapotrzebowania. W roku 2013 moc nominalna zainstalowana w PV wynosiła 35,7 GW a składało się na nią około 1,3 miliona systemów fotowoltaicznych. Pod kątem zainstalowanej mocy systemy PV górują nad wszystkimi innymi typami elektrowni w Niemczech. Tak więc fotowoltaika nie tylko ma znaczne udziały w zaopatrzeniu w energię elektryczną, ale również wspiera przełom w polityce energetycznej. Budowa nowych farm wiatrowych typu off-shore, których przyłączenie do odbiorców na lądzie, jak i rozbudowa sieci przesyłowych, jest obecnie opóźniona, powoduje, iż rządowe cele dotyczące tego typu elektrowni (10 GW do 2020) są trudne do osiągnięcia.
To zależy od punktu widzenia. Do tej pory energia elektryczna z fotowoltaiki była pozyskiwana przy poniesieniu wyższych kosztów niż dla konwencjonalnych źródeł energii. Ale jako istotna część transformacji systemu energetycznego, produkcja energii z PV została wsparta przez instrumenty przewidziane przez ustawę o energiach odnawialnych (EEG). Tym samym operator systemu PV może rozpocząć działalność gospodarczą, co prowadzi do generowania kolejnych inwestycji w tym obszarze. Koszty dodatkowe obliczane są na podstawie cen giełdowych energii elektrycznej, a następnie rozkładane na cenę energii tak, by były one najkorzystniejsze dla zakładów o wysokiej energochłonności. Celem ustawy EEG jest ciągła redukcja kosztów wytwarzania energii. Przy czym istotnym elementem dla zbudowania trwałego i wolnego od emisji systemu energetycznego będzie rzeczywiste obliczanie kosztów generowania energii z konwencjonalnych źródeł, np. przez handel emisjami. Ten instrument nie odgrywa jednakże na chwilę obecną istotnej roli przy podnoszeniu cen konwencjonalnej energetyki, przez co konkurencyjność energetyki odnawialnej jest silnie zachwiana.
Nie, gdyż finansowanie realizowane jest przez rozłożenie kosztów. Bodźce inwestycyjne dla rozwoju energetyki słonecznej nie pochodzą ze środków publicznych. Wprawdzie w skróconych zestawieniach często sumy (liczone w miliardach euro) dotyczące minionych i przyszłych wynagrodzeń z tytułu oddania energii elektrycznej do sieci często przedstawiane są jako „subwencje”. Jednakże subwencja jest to pomoc/ świadczenie pochodzące ze środków publicznych. Natomiast ustawa o odnawialnych źródłach energii przewiduje takie rozłożenie kosztów, iż to odbiorca energii elektrycznej płaci przymusowy podatek będący formą opłaty za transformację systemu energetycznego. Taki sposób postrzegania został również zaaprobowany przez Komisję Europejską. Wysokość tych opłat nie odzwierciedla jednak całości przychodów z odsprzedaży energii elektrycznej, a tylko różnicę w kosztach. Po stronie kosztów skumulowana wartość wynagrodzeń z tytułu odsprzedanej energii wyniosła w 2012 roku 32 miliardy euro.
Tak. Ustalenie cen leży jednak w gestii dużych wytwórców energii elektrycznej, operatorów sieci przesyłowej oraz polityki. Polityka stwarza podstawy do obliczeń oraz rozdzielnik dla repartycji kosztów (EEG-Umlage), podatków i innych świadczeń na rzecz państwa, który to obecnie ma niekorzystny efekt dla gospodarstw domowych.
Jakub Jurasz
Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie, Wydział Zarządzania
Czy rozbudowa systemów fotowoltaicznych jest zagrożeniem dla rolnictwa?
Czy produkcja modułów fotowoltaicznych wymaga dużych ilości energii?
Czy energetyka słoneczna przyczynia się do wzrostu cen energii elektrycznej w gałęziach przemysłu cechujących się wysoką energochłonnością?
