Fotowoltaika budzi ogromne zainteresowanie i wiele kontrowersji. Mówią o niej obecnie prawie wszyscy i to z bardzo różnych pobudek. Dla jednych fotowoltaika to jedynie rachunek opłacalności inwestycji, dla innych składowa modelu energetyki rozproszonej, czyniącej z odbiorcy energii również jego wytwórcę, a są również i tacy, którzy widzą w fotowoltaice szansę na stworzenie nowego modelu społeczeństwa, w którym każda jednostka stanie się niezależną „wyspą”.
Sceptycy powątpiewają w sens PV w naszej strefie klimatycznej, podnosząc argument wyższych kosztów wytworzenia energii w instalacjach fotowoltaicznych niż w elektrowniach konwencjonalnych i jądrowych lub też wskazując na wysokie koszty wsparcia, konieczne dla rozwoju PV. W Polsce dyskusja na temat fotowoltaiki nabrała dynamiki wraz z rozwojem prac nad ustawą o OZE. Dla innych krajów, jak chociażby Niemiec, gdzie działa około 1,1 miliona instalacji PV (stan na listopad 2012), fotowoltaika to od dawna część rzeczywistości. Z tego powodu, chcąc mówić o faktach, nie sposób pominąć doświadczeń naszego zachodniego sąsiada w tym zakresie. (…)
Długo uważano, że osiągnięcie parytetu sieci przez PV spowoduje samoistny dalszy rozwój instalacji fotowoltaicznych – klienci, mając do wyboru tańszą produkcję prądu we własnym zakresie lub jego zakup z sieci po wyższej cenie, będą decydować się na to pierwsze. Nie jest to jednak do końca prawda – ze względu na rozkład w czasie wytwarzania prądu w instalacjach fotowoltaicznych, gospodarstwo domowe nie jest w stanie zużyć całości wytworzonego prądu. Z kolei systemy jego magazynowania są kosztowne. W sytuacji kiedy nadwyżki wytworzonego prądu muszą być odprowadzane do sieci, kluczowe znaczenie ma fakt, po jakiej cenie energia ta będzie skupowana. Z tego względu wysokość taryfy stałej FIT ma na tym etapie kluczowe znaczenie dla rozwoju fotowoltaiki. W przypadku części przedsiębiorstw możliwe jest takie zaprojektowanie instalacji PV, że całość wytworzonej energii będzie zużywana we własnym zakresie. Tak więc osiągnięcie parytetu sieci powinno być dla przedsiębiorstw wystarczającym powodem do zaopatrywania się w prąd we własnym zakresie. Jednak nawet w tym przypadku taryfy FIT obowiązujące przez określony czas, pomimo że inwestor nie zamierza z nich korzystać, stanowią instrument wsparcia – bank, udzielając kredytu na instalację PV, traktuje je jako zabezpieczenie.
Źródła danych podanych w artykule:
Barbara Adamska ADM
Czytaj całość w 1/2013
