Analiza przekazanych dotychczas Prezesowi URE dokumentów w sprawie wydania świadectw pochodzenia energii z biomasy ukazuje liczne błędy zawarte w złożonych przez przedsiębiorców wnioskach, co nie wpływa korzystnie na szybkość prowadzonych postępowań.
Informacja o stanie toczących się postępowań administracyjnych w sprawie wydania świadectw pochodzenia dla jednostek spalających biomasę W wyniku wstępnej analizy wyjaśnień i dokumentów dotychczas przekazanych Prezesowi URE przez wytwórców energii elektrycznej i dostawców paliw – biomasy pochodzenia leśnego, w ramach prowadzonych postępowań administracyjnych w sprawie wydania świadectw pochodzenia, przedstawiam, co następuję. Na wstępie należy stwierdzić, że przekazane dotychczas, za pośrednictwem wytwórców energii elektrycznej, dokumenty pochodzące od dostawców paliw – jak się wydaje – nie zostały zweryfikowane przez samych wytwórców, co dodatkowo nie przyczynia się do szybkiego zakończenie prowadzonych postępowań. Tego rodzaju tryb działania nie powinien być stosowany przez profesjonalne podmioty gospodarcze, prowadzące działalność gospodarczą na podstawie koncesji udzielonej przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki.
Co więcej, należy wskazać, że tylko 1 podmiot wdrożył system zachowania należytej staranności w celu kontroli pochodzenia dostaw (choć nie do końca wyczerpujący odpowiednio dostosowane wymagania np. normy PN-EN 15234-1:2011 Biopaliwa stałe – Zapewnienie jakości paliwa), zaś kilku wytwórców dopiero przygotowuje się do wdrożenia takiego systemu. Pozostałe podmioty nie podjęły żadnych działań w tym kierunku, co należy uznać za wysoce niepokojące.
Dodatkowo poniżej przedstawiam najczęstsze błędy pojawiające się w przedłożonej Prezesowi URE dokumentacji, uniemożliwiające pozytywne rozstrzygniecie ww. spraw:
1) brak podpisów osób upoważnionych do reprezentowania danych podmiotów pod przekazanymi oświadczeniami i załącznikami do oświadczeń;
2) przekazywanie faktur VAT zakupu paliw, w przypadkach w których dokumenty te nie potwierdzają jednoznacznie pochodzenia paliwa;
2) przekazywanie faktur VAT zakupu paliw, w przypadkach w których dokumenty te nie potwierdzają jednoznacznie pochodzenia paliwa;
3) brak zestawienia dostawców dostarczających biomasę w danym okresie do utworzonej przez Koncesjonariusza spółki celowej zajmującej się dostarczaniem paliwa do jednostki wytwórczej;
4) brak dokumentów potwierdzających pochodzenie sortymentu drewna/materiału drzewnego, w tym także zapasów paliwa zużytego w okresie wskazanym we wniosku o wydanie świadectwa pochodzenia;
5) przekazywanie, jako dokumentów potwierdzających pochodzenia, wyłącznie umów na wycinkę drzew, co nie wskazuje jednoznacznie, że do jednostki wytwórczej nie zostało dostarczone drewno pełnowartościowe;
6) brak integralnych części oświadczeń (zestawień faktur VAT + dokumentów potwierdzających pochodzenie, tj. dokumentów wywozowych, karty przekazania odpadów, oświadczeń wytwórców paliwa, itp.);
7) brak wersji elektronicznej ww. integralnych części oświadczeń zamieszczonych na płycie CD (zestawienie faktur w formacie Excel oraz skany dokumentów potwierdzających pochodzenie);
8) wypełnianie nieprawidłowych oświadczeń (dostawca paliwa wypełnia oświadczenie przygotowane dla wytwórcy paliwa – biomasy pochodzenia leśnego – pierwszego podmiotu wprowadzającego materiał drzewny na rynek Polski);
9) wypełnianie oświadczenia ww. wytwórcy paliwa przez podmioty celowo rozdrabniające drewno;
10) wypełnianie oświadczeń (najczęściej dot. wytwórcy paliwa) przez osoby nie upoważnione do reprezentowania danego podmiotu, którego dotyczy
oświadczenie – dostawca paliwa wypełniał i podpisywał się pod oświadczeniami wytwórcy paliwa;
11) w oświadczeniach wskazano okres wytwarzania/dostawy paliwa jako „grudzień 2013 r.”;
12) brak załączonej do oświadczenia wytwórcy paliwa informacji na temat wytwarzanych produktów i procesu produkcyjnego, z którego powstają pozostałości, przekazywane na cele energetyczne;
13) oświadczenie zawiera informacje niezgodne z załączonymi do tego oświadczenia dokumentami potwierdzającymi pochodzenie (tj. na oświadczeniu wskazano, że źródło pochodzenia dokumentuje zestawienie faktur VAT oraz dokumenty wywozowe, podczas gdy przekazano inne dokumenty mające
potwierdzić pochodzenie, np. umowę na pielęgnacyjne prześwietlenie koron drzew);
14) oświadczenie wytwórcy paliwa zawiera informacje o załączeniu wielu załączników (np. 14) dotyczących wytwarzanych produktów i procesu produkcyjnego, podczas gdy nie załączono żadnego lub tylko 1;
15) wolumen dostawy wynikający z zestawienia faktur VAT nie jest identyczny z wolumenem wykazanym w uprzednio złożonym załączniku Nr 1 do wniosku o wydanie świadectw pochodzenia;
16) przygotowanie ciągu dostaw w sposób odmienny od wytycznych Prezesa URE (bez dodatkowego opisu nie można ustalić, czy jest prawidłowy i czy dokumentuje pochodzenie danego sortymentu drewna/materiału drzewnego);
17) w ciągu dostaw wolumen dostaw kolejnych dostawców (pośredników) jest większy od wolumenu wskazanego przez pierwszy podmiot wprowadzający drewno/materiał drzewny na rynek w ramach jednej „ścieżki” w łańcuchu dostaw;
18) w ciągu dostaw wolumen dostaw dla użytkownika końcowego jest większy niż suma poszczególnych „ścieżek” w łańcuchu dostaw;
19) w ciągu dostaw wskazywane są różne jednostki miar, bez zamieszczania stosownego komentarza dot. metody przeliczenia;
20) w ciągu dostaw nie został wskazany kraj pochodzenia;
19) w ciągu dostaw wskazywane są różne jednostki miar, bez zamieszczania stosownego komentarza dot. metody przeliczenia;
20) w ciągu dostaw nie został wskazany kraj pochodzenia;
21) karty przekazania odpadów nie zostały wystawione przez wytwórcę odpadu – pierwszego podmiotu wprowadzającego materiał drzewny na rynek Polski;
22) dokumenty pochodzące od organów lub instytucji z kraju pochodzenia i dotyczące paliwa dostarczonego na teren Polski zawierają normy (dotyczące drewna pełnowartościowego), które funkcjonują wyłącznie w polskim porządku prawnym – np. organ wskazuje, że zrębka drzewna sprzedawana przez firmę X nie pochodzi z drewna pełnowartościowego, tj. drewna spełniającego wymagania jakościowe określone w normach dla grup oznaczonych jako S1, S2 i S3;
23) materiał drzewny dostarczony do przedsiębiorstw energetycznych zawiera substancje/frakcje/dodatki, które nie wskazują na spełnienie wymagań określonych w definicji biomasy;
24) przedkładanie dokumentacji pozyskanej od dostawców paliw, którzy w swych wyjaśnieniach sami jednoznacznie wskazują, iż w wyznaczonym terminie nie udało się im zgromadzić wszystkich wymaganych dokumentów;Wobec powyższego w najbliższych dniach Prezes URE skieruje do przedsiębiorstw energetycznych ponowne wezwania, celem udokumentowania przez podmioty wnioskujące o wydanie świadectwa pochodzenia określonego sortymentu drewna/materiału drzewnego.
Przypominam, w iż w aktualnym stanie prawnym nie istnieje w przepisach ustawy – Prawo energetyczne podstawa prawna (tak jak ma to miejsce na przykład w przypadku ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień publicznych, czy ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia), która pozwalałaby – w świetle istotnych wątpliwości – oprzeć pozytywne rozstrzygniecie w przedmiocie wydania świadectw pochodzenia wyłącznie na oświadczeniach przedsiębiorstw energetycznych, względnie ich dostawców składanych pod rygorem odpowiedzialności wynikającej z art. 233 § 1 Kodeksu karnego.
Jednocześnie informuję, że Prezes URE planuje przeprowadzenie we wrześniu br. cyklu spotkań z przedsiębiorstwami energetycznymi, wytwórcami i dostawcami paliw – biomasy pochodzenia leśnego, celem ujednolicenia przekazywanej dokumentacji oraz omówienia ewentualnych wątpliwości dotyczących wypełniania przykładowych oświadczeń i zestawień faktur VAT zamieszczonych na stronie internetowej URE, które nie zostały dotychczas wyjaśnione w ramach licznych konsultacji telefonicznych. Zainteresowane przygotowaniem takich spotkań organizacje branżowe, proszone są o nadesłanie zgłoszeń wraz z planowaną liczbą uczestników na adres e-mail: leszek.wodzynski@ure.gov.pl.
Źródło: Urząd Regulacji Energetyki
