Redakcja GLOBEnergia
Podziel się
Opłata mocowa wynika z przyjętej w 2017 roku ustawy o rynku mocy, która wprowadziła mechanizm wynagradzania wytwórców energii za gotowość dostarczania energii do sieci. Regulacje mają pomóc w zapewnieniu stabilności i bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej. “Opłata mocowa” jest więc formą opłaty za utrzymanie bezpieczeństwa energetycznego. Do końca września każdego roku Prezes URE oblicza i publikuje jej wysokość, bazując na przepisach ustawy o rynku mocy oraz na rozporządzeniu Ministra Klimatu i Środowiska. Stało się to także w tym razem. W poniższej tabeli przedstawiamy nowe stawki, które będa obowiązywać od 2022 roku.
Dla pozostałych grup odbiorców stawka opłaty w przyszłym roku uzależniona będzie od ilości energii elektrycznej pobranej z sieci w wybranych godzinach w ciągu doby (w dni robocze od 7:00 do 21:59) i wyniesie 0,1026 zł/kWh (w stosunku do 0,0762 zł/kWh w 2021 roku).
- Wysokość opłaty odzwierciedla płatności dla dostawców mocy, które zostały zakontraktowane w wyniku przeprowadzonych aukcji rynku mocy. Środki pozyskane z tej opłaty przeznaczone będą na budowę nowych, modernizację i utrzymanie istniejących jednostek wytwórczych, a także aktywizację zarządzania zużyciem energii i uelastycznienie popytu na nią - podkreśla Rafał Gawin, Prezes URE.
Nowy sposób wyliczania opłaty mocowej - kluczowa krzywa poboru
Na łamach GLOBEnergia.pl informowaliśmy, że zmienił się sposób wyliczania stawek. Nowelizacja ustawy o rynku mocy rozszerzyła grupy odbiorców, którzy będą płacili zryczałtowaną opłatę mocową zależną od rocznego zużycia energii. W 2021 roku opłatą zryczałtowaną - określoną w złotych na miesiąc i zależną od rocznego zużycia energii - objęte były tylko gospodarstwa domowe. Nowelizacja ustawy rozszerzyła zryczałtowaną stawkę opłaty na wszystkich odbiorców z grupy taryfowej G. Zostaną nią ponadto objęci odbiorcy energii z grupy taryfowej C1, o mocy zamówionej do 16 kW.
Wysokość opłaty będzie również uzależniona od tzw. indywidualnej krzywej poboru, czyli różnicy pomiędzy zużyciem energii w godzinach szczytowego zapotrzebowania, a zużyciem w pozostałych godzinach doby - wyjaśnia URE. Ustawa wyróżnia cztery grupy odbiorców:
- grupę, dla której wielkość różnicy między ilością energii zużytą w dni robocze w godzinach szczytowego zapotrzebowania i poza tymi godzinami wynosi mniej niż 5 proc.,
- grupę, dla której ta różnica wynosi nie mniej niż 5 proc. i mniej niż 10 proc.,
- kolejną, gdzie różnica wynosi nie mniej niż 10 proc. i mniej niż 15 proc,
- grupę czwartą, gdzie wielkość różnicy wynosi nie mniej niż 15 proc.
Dla tego nowego systemu kalkulacji oraz poboru stawki mocowej przewidziany jest okres przejściowy. Do końca 2027 roku będzie obowiązywał podział na odbiorców ryczałtowych, dla których wysokość opłaty mocowej jest uzależniona od rocznego poboru energii elektrycznej oraz pozostałych, dla których będzie ona uzależniona od poboru energii w godzinach ogłoszonych przez Prezesa URE jako godziny szczytowego zapotrzebowania. Natomiast od 1 stycznia 2028 roku nie będzie już stawek ryczałtowych, a dla wszystkich odbiorców energii, włącznie z gospodarstwami domowymi, opłata mocowa będzie zależna od profilu zużycia (im stabilniejszy profil, tym niższa opłata).
Przepisy dotyczące współczynników korygujących stawkę opłaty mocowej wchodzą w życie od 1 października br. Zgodnie z harmonogramem stosowania tych współczynników (art. 14 ustawy zmieniającej), odbiorcy przyłączeni do sieci wysokich napięć będą nimi objęci od 1 października 2021 roku, do sieci średnich napięć - od 1 stycznia 2022 roku, a odbiorcy przyłączeni do sieci niskich napięć (o mocy przyłączeniowej większej od 16 kW) od 1 stycznia 2025 roku. Natomiast obecni odbiorcy ryczałtowi będą stosować te współczynniki od 1 stycznia 2028 roku.
Podział według proporcji między zużyciem energii w godzinach szczytowego zapotrzebowania i poza nimi jest istotny, ponieważ ma przełożyć się na większą stabilność poboru energii.
- Każdej z czterech grup o różnej stabilności przyporządkowany został współczynnik korygujący bazową stawkę opłaty mocowej. Waha się on od 0,17 w przypadku odbiorców o najbardziej „płaskim” profilu zużycia do 1 w przypadku odbiorców, którzy zużywają energię w sposób najmniej stabilny, tj. gdzie różnica między ilością energii zużytą w godzinach szczytowego zapotrzebowania i poza tymi godzinami wynosi więcej niż 15 proc. – wyjaśnia Rafał Gawin.
Dodaje, że biorąc pod uwagę padające w ostatnim czasie rekordy zapotrzebowania na energię konieczne jest premiowanie takiego jej zużywania, które jak w najmniejszym stopniu wpływa na szczytowe zapotrzebowanie na energię. Takie rozwiązanie ma zachęcić odbiorców do świadomego zużywania prądu w ciągu doby, a tym samym może poprawić bilansowanie zapotrzebowania na energię, co z kolei zwiększy bezpieczeństwo jej dostaw.
Źródło: URE
