W ramach przełomowego planu REPowerEU Komisja Europejska przedstawiła w maju 2022 roku szereg zmian do obowiązujących przepisów w dziedzinie energii, a mianowicie do dyrektywy w sprawie odnawialnych źródeł energii, charakterystyki energetycznej budynków oraz efektywności energetycznej. Obecnie w ramach pakietu „Gotowi na 55”, który został przyjęty przez Komisję w 2021 roku, trwa przegląd tych trzech dyrektyw.

Unia Europejska wyznaczyła cel na 2030 roku, który zakłada, że przynajmniej 40 proc. końcowego zużycia energii brutto będzie pokrywała energia z OZE. Wniosek KE w sprawie REPowerEU miał zwiększyć ten pułap do co najmniej 45 proc. w 2030 roku. Obecny cel zawarty w dyrektywie o OZE z 2018 roku wynosi 32,5 proc. w 2030 roku. Aby usprawnić realizację inwestycji w sektorze OZE, potrzebne jest zdjęcie barier administracyjnych i biurokratycznych.

Josef SÍKELA, czeski minister przemysłu i handlu podkreśla, że szybsze wydawanie zezwoleń, które mogą dać najlepsze wyniki bez szkód dla środowiska, pozwoli sprawniej włączać energię z OZE do sieci.

- Jest to najlepszy sposób na uniezależnienie się od energii z Rosji, który znacznie pomoże nam w realizacji celów klimatycznych – podkreślił.

Jak czytamy w komunikacie, uzgodniono, że w ciągu 18 miesięcy od wejścia w życie dyrektywy OZE państwa członkowskie określą obszary niezbędne do realizacji celu dotyczącego OZE na 2030 roku. Natomiast w terminie do 30 miesięcy przyjmą plany w tym zakresie. Obszary docelowe obejmowałyby ląd, morza i wody śródlądowe.

Szybsza realizacja inwestycji w OZE

Wydawanie zezwoleń nie powinno przekraczać jednego roku dla ogólnych projektów OZE, natomiast dla technologii morskich – 2 lata. W należycie uzasadnionych przypadkach ten okres może zostać przedłużony o maksymalnie 6 miesięcy.

W przypadku rozbudowy źródła energii o mocy poniżej 150 kW oraz instalacji magazynu energii, proces wydawania zezwoleń nie może trwać dłużej niż 6 miesięcy ani dłużej niż rok w przypadku projektów morskiej energetyki wiatrowej. W nadzwyczajnych przypadkach okres może zostać przedłużony o maksymalnie 3 miesiące. Rada uzgodniła, że czas potrzebny do budowy lub rozbudowy obiektów, ich podłączeń do sieci i niezbędnej infrastruktury sieciowej nie powinien się liczyć do ustalania terminów.

W odniesieniu do instalacji wykorzystujących energię słoneczną uzgodniono, że proces wydawania zezwoleń nie mógłby trwać dłużej niż 3 miesiące.

Brak odpowiedzi w ustalonym terminie będzie można uznać za milczącą zgodę na działania pośrednie, lecz wydanie zezwolenia wymagałoby jednoznacznej, ostatecznej decyzji w sprawie wyniku procedury.

Kontrola lub ocena oddziaływania na środowisko w odniesieniu do wzmocnienia sieci powinna ograniczać się wyłącznie do potencjalnych skutków wynikających ze zmiany w infrastrukturze sieci.

Źródło: Rada Europejska