Które rodzaje umów PPA dopuszczalne są w Polsce?

Polskie prawo a producenci OZE

Strony PPA a sieci dystrybucyjne

Jakie są ograniczenia przy zawieraniu umów PPA?

Nowe projekty OZE i umowy typu PPA - analiza rynku i perspektywy -  czytaj więcej TUTAJ

Powody zainteresowania nabywaniem energii z OZE w oparciu o PPA są również podobne do tych w innych krajach.

Te powody to coraz niższe koszty wytwarzania energii z OZE, wzrost kosztów wytwarzania energii w źródłach wysokoemisyjnych, co przekłada się na wyższe ceny sprzedaży energii, zwiększanie się proekologicznego nastawienia kupujących (nawet, jeżeli często taka postawa ma podłoże głównie marketingowe), a także możliwość długofalowego zapewnienia dostaw energii elektrycznej po z góry ustalonej cenie.

Które rodzaje umów PPA dopuszczalne są w Polsce?

Warto zatem przyjrzeć się bliżej ramom prawnym tego typu kontraktów. W Polsce możliwe i dopuszczalne są różne modele umów typu PPA, np. tzw. on-site (instalacja OZE producenta położona jest bezpośrednio przy instalacji odbiorczej odbiorcy, np. instalacja fotowoltaiczna na dachu fabryki), near site direct wire (instalacja OZE położona jest w niedalekim sąsiedztwie odbiorcy, a prąd jest przesyłany dedykowaną linią dystrybucyjną) czy klasyczne off site (wytwarzana energia elektryczna z instalacji OZE przesyłana jest do odbiorcy za pośrednictwem linii przesyłowej/dystrybucyjnej operatora sieciowego).

Umowy off-site PPA często występują w różnych wariantach, jak multi-seller (kilku producentów OZE sprzedaje energię jednemu odbiorcy na podstawie jednego kontraktu) czy multi-buyer (sytuacja odwrotna, jeden producent energii sprzedaje energię w oparciu o jeden kontrakt zawarty z kilkoma odbiorcami).

Polskie prawo a producenci OZE

Polskie prawo energetyczne nie zobowiązuje producentów energii ze źródeł odnawialnych do korzystania z sieci dystrybucyjnych czy przesyłowych operatorów, które znajdują się w pobliżu producenta lub jego klienta. Pewnym ograniczeniom podlegają jednak producenci energii z OZE otrzymujący wsparcie w ramach systemu akcyjnego lub w systemie zielonych certyfikatów.

Strony PPA a sieci dystrybucyjne

Strony umowy PPA mogą ustalić, że wybudują odcinek „prywatnej” sieci, przez którą producent będzie zaopatrywał w prąd swojego odbiorcę (umowa PPA near-site, direct-wire). Możliwe jest tym samym przesyłanie energii bez korzystania z „publicznych” sieci. W tym przypadku strony umowy nie są, zgodnie z obowiązującymi przepisami, zobowiązane do uiszczania opłat przesyłowych. Korzystanie z modelu corporate PPA jest również możliwe w przypadku wykorzystania sieci dystrybucyjnych operatora.

Operator sieci musi zapewnić wszystkim odbiorcom i producentom energii w oparciu o realizację zasady równego traktowania w zakresie dystrybucji energii jak również jest zobowiązany udostępnić swoją sieć wytwórcom energii z OZE. Dzięki realizacji zasady Third-Party Access (TPA), odbiorcy końcowi mogą kupować energię bezpośrednio od producenta. Operatorzy sieci w takim przypadku otrzymują od odbiorców energii oddzielne wynagrodzenie za przesyłanie energii.

Jakie są ograniczenia przy zawieraniu umów PPA?

Nowe projekty OZE i umowy typu PPA - analiza rynku i perspektywy -  czytaj więcej TUTAJ