Indie nie radzą sobie z kwestią gospodarowania odpadami fotowoltaicznymi

Szacuje się, że same odpady z modułów fotowoltaicznych wzrosną do poziomu 1,8 miliona ton do 2050 roku! Odpowiada to rocznej ilości wytwarzanych odpadów elektronicznych.

Co z odpadami z instalacji fotowoltaicznych?

Indie są słabo przygotowane do radzenia sobie z rosnącą liczbą odpadów fotowoltaicznych. Nie posiadają jeszcze wymaganych ram politycznych dla infrastruktury operacyjnej. Niezbędne są natychmiastowe działania, aby sformułować solidne ramy regulacyjne dla podziału odpowiedzialności i określenia norm dla gospodarki odpadami fotowoltaicznymi. Takie wnioski wynikają z nowego raportu, który przygotowała firma konsultingowa “Bridge to India”.
Potrzebne są proaktywne środki, a podmioty rządowe i sektor prywatny muszą rozpocząć współpracę w celu złagodzenia potencjalnie niebezpiecznego wpływu takich odpadów na środowisko i zdrowie ludzkie oraz utrzymania zrównoważonego wzrostu w tym sektorze.

Porównując międzynarodowe studia przypadków z indyjską polityką e-odpadów, firma konsultingowa wygenerowała szereg zaleceń w raporcie.
Możliwości odzysku surowców z recyklingu konwencjonalnego z instalacji fotowoltaicznych przedstawiają się następująco:

• 100 % odzysku aluminium,
• 90 % odzysku miedzi,
• 80 % odzysku szkła,
• 30 % odzysku innych metali, w tym cyny i ołowiu

Z konwencjonalnego recyclingu nie da się odzyskać materiałów wykonanych z krzemu, srebra i polimerów

A jak w tej kwestii radzi sobie Polska?

Szybkie tempo wzrostu produkcji ogniw PV powoduje, że w 2010 roku liczba zużytych elementów wyniosła 290 t. Szacuje się, że w 2040 ilość ta może się zwiększyć do 33 500 ton. Obecnie zużyte oraz uszkodzone instalacje trafiają na składowiska komunalne, a co najistotniejsze, do dziś nie opracowano skutecznej i uniwersalnej metody recyklingu ogniw PV.

Do tej pory pomijany problem, stanie się istotny już za kilka lat dla większości krajów bo polityka energetyczna i moda na fotowoltaikę zmieniają obraz i formę energetyki i poszanowania energii. Potrzeba recyklingu systemów fotowoltaicznych staje się tym bardziej wyraźna, iż wraz z konserwatywnym założeniem wzrostu zapotrzebowania na poziomie 25% rocznie, w 2030 roku wartość przemysłu półprzewodnikowego związanego z sektorem PV wyniesie ponad 175 bilionów euro.