Prosument będzie mógł handlować energią elektryczną

Obecnie w Polsce jest ponad 850 tys. prosumentów OZE. Na co dzień wytwarzają energię elektryczną na własne potrzeby, coraz częściej gromadząc je w przydomowych magazynach energii. Nowe przepisy mają umożliwić prosumentom OZE także sprzedaż nadwyżek energii w ramach handlu peer-to-peer. Sprzedaż taka jest możliwa, gdy wytwarzającym tę energię jest prosument energii odnawialnej lub prosument zbiorowy energii odnawialnej.

Handel peer-to-peer stanowi element nowego modelu działania systemu elektroenergetycznego, który opiera się na wymianie energii między dwoma lub większą liczbą tak zwanych „rówieśników”, a w konsekwencji stałym i krótkoterminowym przełączaniu się odbiorców między różnymi dostawcami.

Partnerski (peer-to-peer) handel energią z OZE oznacza jej sprzedaż pomiędzy uczestnikami rynku na podstawie umowy zawierającej określone warunki dotyczące zautomatyzowanego wykonania transakcji i płatności za nią bezpośrednio między uczestnikami rynku, albo pośrednio poprzez certyfikowanego uczestnika rynku będącego stroną trzecią, takiego jak koncentrator. Projekt ustawy dopuszcza realizację handlu bezpośrednio pomiędzy uczestnikami, np. za pomocą technologii blockchain, jak i za pomocą rozwiązań bazujących na włączeniu „pośrednika”, zapewniającego cyfrowe połączenia wzajemne niezbędne do umożliwienia wymiany tejże energii.

Do zawierania umów pomiędzy uczestnikami partnerskiego handlu energią z OZE można wykorzystać specjalną internetową platformę. Takie automatyczne wykonanie transakcji i płatności może nastąpić bezpośrednio między jej stronami albo za pośrednictwem uczestnika rynku będącego stroną trzecią. Przewiduje się także możliwość prowadzenia działalności przy użyciu platformy partnerskiego handlu w przypadku agregatorów.

Kim jest agregator?

Agregator (w RED II – koncentrator), na podstawie informacji zebranych od handlujących ze sobą podmiotów, może bezpośrednio decydować o wprowadzeniu lub pobraniu energii przez „rówieśników” lub o stanie pracy ich urządzeń. Ponadto, może rozdzielać przychody całej społeczności P2P zgodnie z pewnymi z góry określonymi zasadami, na przykład decydując o cenach do obliczania przychodów każdego z „rówieśników”. W innym schemacie działania, koordynator może jedynie pośrednio wpływać na „rówieśników”, wysyłając jedynie sygnały cenowe, bez bezpośredniego instruowania ich co do wprowadzania lub poboru energii albo utrzymywania określonego stanu operacyjnego ich urządzeń. Jednocześnie, jak zostało już nadmienione, model partnerskiego handlu energią odnawialną może przewidywać także możliwość handlu bezpośredniego „rówieśników” ze sobą bez udziału agregatora.

Przepisy zakładają “stworzenie” podstawy prawnej, co z praktyką?

Możliwość sprzedaży nadwyżek energii wydaje się na pierwszy rzut oka atrakcyjną opcją dla prosumentów. Wyzwaniem może być cyfryzacja procesów.

 - Z uwagi na wciąż wstępny etap przygotowań rynku do rozwiązań opartych o lokalność i pełną cyfryzację opisanych procesów, na tym etapie proponuje się wprowadzenie tylko niezbędnych instytucji umożliwiających stworzenie, zarówno w ustawie OZE jak i ustawie – Prawo energetyczne, podstawy prawnej do dalszego rozwoju P2P - czytamy w projekcie ustawy o OZE.

Przypomnijmy, że w planowanym od 1 lipca 2022 roku systemie rozliczeń - net-billingu, prosumenci będą się rozliczali w oparciu o zakup i sprzedaż energii. Energia elektryczna wprowadzona przez prosumenta do sieci będzie rozliczana ze sprzedawcą zobowiązanym lub wybranym, według jej wartości rynkowej. Wartość energii będzie określana na podstawie rynkowych notowań energii elektrycznej na rynku dnia następnego. W praktyce, energia sprzedawana przez prosumenta będzie dużo tańsza, niż ta kupowana. Wady i zalety rozwiązania opisywaliśmy w naszym PRZEWODNIKU.

Źródło: Rządowe Centrum Legislacji