Monika Ciosek
Podziel się
Kto może kupować energię w taryfie G?
Taryfa G przeznaczona jest dla
- gospodarstw domowych,
- pomieszczeń gospodarczych związanych z prowadzeniem gospodarstw domowych tj.: pomieszczeń piwnicznych, garaży, strychów, o ile nie jest w nich prowadzona działalność gospodarcza,
- lokali o charakterze zbiorowego mieszkania, tj.: domów akademickich, internatów, hoteli itd.
- mieszkań rotacyjnych, mieszkań pracowników placówek dyplomatycznych i zagranicznych przedstawicielstw,
- domów letniskowych, domów kempingowych i altan w ogródkach działkowych, w których nie jest prowadzona działalność gospodarcza oraz w przypadkach wspólnego pomiaru - administracja ogródków działkowych,
- oświetlenia w budynkach mieszkalnych: klatek schodowych, numerów domów, piwnic, strychów, suszarni, itp.,
- zasilania dźwigów w budynkach mieszkalnych,
- węzłów cieplnych i hydroforni będących w gestii administracji domów mieszkalnych,
- garaży indywidualnych Odbiorców, w których nie jest prowadzona działalność gospodarcza.
Odbiorcy za sprzedaną energię elektryczną rozliczani są wg cen właściwych dla następujących grup taryfowych, niezależnie od poziomu napięcia i wielkości mocy umownej:
a) G11 – grupa całodobowa,
b) G12 – grupa dwustrefowa – rozliczenie w dwóch strefach doby, tj. dziennej i nocnej.
Dodatkowo, każdy z operatorów proponuje własne sposoby rozliczania dla odbiorców taryfy G.
Są one oznaczane dodatkową literą przy podstawowej nazwie taryfy, np. w ofercie Tauronu znajdziemy taryfę G12w – grupę dwustrefową – rozliczenie w dwóch strefach doby, tj. szczytowej i pozaszczytowej, o rozszerzonej strefie pozaszczytowej o wszystkie godziny soboty i niedzieli oraz jeśli układ pomiarowo-rozliczeniowy to umożliwia dni ustawowo wolne od pracy, począwszy od pierwszego odczytu układu pomiarowo - rozliczeniowego w roku 2016 dokonanego przez Operatora.
PAMIĘTAJ! Zmiana taryfy nie wiąże się z żadnymi opłatami. Wymiana licznika leży po stronie dostawcy energii, który pokrywa wszystkie związane z tym koszty.
Koszty w taryfie G
Średnia cena 1 kWh dla gospodarstw domowych w Polsce w taryfie G11 wynosi 0,55 zł.
Statystyki prowadzone od 2001 roku pokazują, że ceny energii elektrycznej mają tendencję wzrostową. W 2001 roku 1 kWh kosztował 0,36 zł, a do 2013 r. osiągnął swoje maksimum 0 0,58 zł. Od 2017 roku cena prądu jest stabilna i wynosi 0,55 zł, z czego 0,31 zł to cena energii elektrycznej, a 0,24 zł to opłata za usługi dystrybucyjne.
Koszt ten jest różny w zależności od lokalizacji i dystrybutora. Ceny za 1 kWh energii dostępne są na oficjalnych stronach internetowych dostawców prądu.
Według danych pochodzących z końca stycznia 2019 r. najdroższa energia jest w północnej i fragmencie centralnej części Polski gdzie dystrybutorem jest ENERGA - 1 kWh energii elektrycznej kosztuje tam 0,62 zł. Nieco tańszą energią dysponuje PGE, działający po wschodniej stronie Polski - 0,58 zł. Najtańszym prądem może pochwalić się ENEA - 0,53 zł. Nieco droższy jest TAURON w południowej części kraju ze średnimi cenami 0,55. Za 1 kWh energii od innogy zapłacimy 0,60 zł.
PAMIĘTAJ! Koszt 1 kWh to suma opłaty za dystrybucję (OPERATORZY) i ceny prądu (SPRZEDAWCY). Dystrybutor obsługuje konkretną lokalizację i jest stały, natomiast sprzedawcę prądu można zmienić!
Którą taryfę wybrać?
Odpowiedzi jednoznacznej nie ma, ale cena bez wątpienia gra tu ważną rolę. Wybór taryfy dopasowanej do swoich potrzeb może pomóc zaoszczędzić kilka do kilkudziesięciu złotych miesięcznie. Okazuje się, że u wszystkich operatorów sieci najbardziej opłacalna jest taryfa G12w. W tym przypadku za 1 kWh energii elektrycznej zapłacimy kilka groszy mniej, niż korzystając z taryfy G11. Grupa całodobowa wypada najdrożej ze wszystkich taryf z grupy G.
Źródło: pieniadzepodkontrola.pl, cena-pradu.pl, strony Operatorów
